míng xián
míng yuān
míng shēng
míng fèi
míng jīn
míng jú
míng chún
míng qiān
míng nòng
míng shé
míng hé
míng biāo
míng huán
míng gù
míng zhuàn
míng suō
míng biāo
míng jī
míng zòu
míng huáng
míng yuè
míng jiū
míng yīng
míng guān
míng wén
míng tóng
míng cí
míng yuān
míng shì
míng qì
míng xiāo
míng gōng
míng huàn
míng jī
míng āi
míng jú
míng niǎo
míng jiào
míng jiá
míng sè
míng tiáo
míng qiào
míng shù
míng hú
míng kòng
míng luó
míng chén
míng sī
míng lǜ
míng gǔ
míng fàng
míng jiàn
míng yuàn
míng cáo
míng guǎn
míng jiā
míng quán
míng zhù
míng tuó
míng zhōng
míng jiāng
míng zàn
míng gāo
míng qín
míng jiā
míng láng
míng láng
míng jú
míng pí
míng kē
míng huǒ
míng xiāo
míng tuó
míng hóu
míng lǘ
míng qín
míng yàn
míng xiào
míng hǒu
míng lài
míng pèi
míng jué
míng bì
míng xiǎng
míng zhēng
míng jiǎo
míng jì
míng huáng
míng qióng
míng yú
míng xián
míng zōu
míng shā
míng xián
míng fèng
míng jú
míng lù
míng dòng
míng shén
míng kē
míng yín
míng tuò
míng tān
míng háo
míng yǔ
míng yù
míng hào
míng yā
míng bāo
míng lǔ
míng jiāng
míng sī
míng lǜ
míng dāng
míng áo
míng náo
míng líng
míng shé
míng bì
míng ráo
míng kǔn
míng lián
míng luán
míng guō
míng chán
míng fú
míng luán
míng nù
míng jī
míng dí
míng lín
míng biān
míng shù
míng shí
míng shèng
míng lǔ
míng gāo
míng què
míng zhǐ
míng dí
míng tiáo
míng hū
míng dú
míng wā
míng qìng
míng xián
míng wǔ
míng duò
míng shāo
míng dàn
míng duó
míng jiàn
míng biāo
míng huáng
míng nuò
míng zhà
míng jiōng
míng zhà
míng dào
míng qí
míng chī
míng hū
míng bēi
míng tuān
míng lì
míng zhēng
míng yuè
míng yì
míng zào
míng gǔ
míng qiú
míng yù
míng zhào
míng náo
⒈ 亦作“鸣艣”。摇橹声。借指船行。
引宋王安石《题朱郎中白都庄》诗：“藜杖听鸣艣，篮舆看种田。”
宋范成大《倪文举奉常将归东林》诗：“相过得得款溪门，雪夜前村听鸣櫓。”
宋陆游《航海》诗：“趁潮乱鸣艣，过磧细扶柁。”
明刘基《彭泽阻风》诗：“不寐残缸犹闪灭，动情鸣櫓数哑謳。”
鸣míng(1)（动）（鸟兽或昆虫）叫：鸡～｜蝉～。(2)（动）发出声音；使发出声音：雷～｜耳～。(3)（动）表达；发表（情感、意见、主张）：～谢｜～冤。
橹读音：lǔ橹lǔ（名）使船前进的工具；比桨长、大；安在船梢或船旁。橹lǔ（名）〈书〉大盾牌。