míng qín
míng biāo
míng zhù
míng wā
míng kǔn
míng náo
míng qí
míng bì
míng jú
míng tóng
míng tuó
míng gāo
míng yín
míng yù
míng fú
míng yú
míng jiā
míng kòng
míng shāo
míng qiān
míng hú
míng zhēng
míng xiào
míng qiào
míng jī
míng jiàn
míng yuè
míng dàn
míng quán
míng xiāo
míng fèi
míng jú
míng hóu
míng bì
míng líng
míng duò
míng lǜ
míng jī
míng gāo
míng shé
míng biān
míng biāo
míng yù
míng tuān
míng gǔ
míng hū
míng cí
míng chún
míng dòng
míng shā
míng láng
míng jiàn
míng nòng
míng huán
míng què
míng huàn
míng láng
míng shí
míng shén
míng qióng
míng nuò
míng zōu
míng lián
míng āi
míng nù
míng jiā
míng huáng
míng lǔ
míng tuò
míng jiāng
míng luán
míng jiǎo
míng xián
míng hū
míng huáng
míng zhà
míng lài
míng niǎo
míng pèi
míng zhōng
míng jú
míng wǔ
míng guān
míng jī
míng luó
míng tiáo
míng jì
míng gǔ
míng hé
míng jiōng
míng xián
míng dí
míng shì
míng yì
míng jiá
míng yuān
míng yīng
míng zòu
míng dāng
míng guǎn
míng ráo
míng kē
míng fèng
míng hǒu
míng jīn
míng wén
míng yuān
míng biāo
míng shé
míng tuó
míng xián
míng jú
míng lù
míng dí
míng shù
míng fàng
míng shèng
míng zhēng
míng guō
míng chén
míng lì
míng áo
míng kē
míng chī
míng chán
míng duó
míng lǜ
míng xián
míng jiào
míng tiáo
míng zhuàn
míng lǘ
míng sī
míng bāo
míng yuè
míng náo
míng zhǐ
míng sè
míng bēi
míng yā
míng xiǎng
míng shù
míng sī
míng zhà
míng háo
míng cáo
míng zhào
míng huáng
míng zào
míng tān
míng hào
míng xiāo
míng dú
míng qìng
míng yǔ
míng lín
míng zàn
míng yuàn
míng luán
míng qiú
míng pí
míng jué
míng qì
míng gù
míng jiū
míng huǒ
míng lǔ
míng dào
míng qín
míng gōng
míng jiāng
míng yàn
míng suō
míng shēng
⒈ 半璧形的玉器。古代贵族用作朝聘、祭祀、丧葬等的礼器。也作装饰用。因其互相碰击而鸣响，故称。
引汉徐干《中论·法象》：“是故先王之制礼也，为冕服采章以旌之，为珮玉鸣璜以声之，欲其尊也，欲其庄也，焉可懈慢也。”
鸣míng(1)（动）（鸟兽或昆虫）叫：鸡～｜蝉～。(2)（动）发出声音；使发出声音：雷～｜耳～。(3)（动）表达；发表（情感、意见、主张）：～谢｜～冤。
璜读音：huáng璜huáng（名）乐器里