míng zhēng
míng xiāo
míng biān
míng láng
míng luán
míng xiǎng
míng tuān
míng nù
míng biāo
míng líng
míng lǔ
míng dí
míng pèi
míng shì
míng lì
míng jīn
míng jī
míng dàn
míng gāo
míng áo
míng qiān
míng chán
míng chén
míng yuān
míng wǔ
míng huáng
míng tuó
míng fàng
míng wén
míng tuò
míng yā
míng huáng
míng qí
míng luán
míng lù
míng jiàn
míng shé
míng dāng
míng guǎn
míng náo
míng biāo
míng gǔ
míng jiōng
míng què
míng kǔn
míng tān
míng guō
míng zhào
míng nòng
míng cí
míng huán
míng zào
míng yǔ
míng shén
míng hǒu
míng sè
míng xiāo
míng qín
míng duó
míng yín
míng jiǎo
míng tiáo
míng yì
míng kòng
míng jī
míng zhuàn
míng yù
míng xián
míng jú
míng láng
míng guān
míng náo
míng quán
míng zhǐ
míng gōng
míng qióng
míng lín
míng zhù
míng lǜ
míng hào
míng jú
míng jú
míng wā
míng jiào
míng fèi
míng shí
míng ráo
míng jué
míng zòu
míng lǜ
míng lián
míng qì
míng huǒ
míng dào
míng bì
míng yù
míng zhà
míng huáng
míng tuó
míng luó
míng dú
míng jiàn
míng zhōng
míng qìng
míng gāo
míng huàn
míng tóng
míng zōu
míng kē
míng kē
míng jiá
míng duò
míng lài
míng yuè
míng hé
míng bēi
míng tiáo
míng nuò
míng pí
míng xián
míng shāo
míng shèng
míng biāo
míng jiā
míng yīng
míng zàn
míng lǘ
míng sī
míng shù
míng shù
míng qín
míng gǔ
míng jiāng
míng dí
míng hū
míng xián
míng cáo
míng zhēng
míng xiào
míng suō
míng gù
míng dòng
míng shēng
míng jú
míng yuàn
míng xián
míng jī
míng hū
míng qiú
míng shé
míng háo
míng zhà
míng yuān
míng yú
míng fèng
míng bì
míng lǔ
míng jiā
míng yuè
míng bāo
míng shā
míng jiū
míng hú
míng fú
míng sī
míng jiāng
míng yàn
míng chún
míng chī
míng hóu
míng qiào
míng niǎo
míng āi
míng jì
⒈ 婉转地鸣叫。
引峻青《秋色赋·在英雄的村庄里》：“早晨，太阳出来的时候，成群的鸟儿，从高粱丛里飞了出来，在平原的上空飞旋鸣啭。”
梁斌《红旗谱》十：“运涛和大贵把嘴唇卷个小圆筒，打着鸟音的口哨，鸣啭得怪好听的。”
鸣míng(1)（动）（鸟兽或昆虫）叫：鸡～｜蝉～。(2)（动）发出声音；使发出声音：雷～｜耳～。(3)（动）表达；发表（情感、意见、主张）：～谢｜～冤。
啭读音：zhuàn啭（动）〈书〉鸟婉转地叫：莺～。