hú láng
shì láng
tán láng
niú láng
zhōng láng
zhōu láng
tián láng
jùn láng
pǐn láng
bīn láng
fěn láng
shī láng
zhào láng
máng láng
yì láng
fó láng
xiè láng
yù láng
jiāng láng
cháo láng
dōng láng
lú láng
shěng láng
sūn láng
kū láng
fǎ láng
chéng láng
jiǎng láng
qián láng
yán láng
hǎi láng
máng láng
wén láng
liù láng
suǒ láng
hé láng
shū láng
hù láng
liú láng
xiàng láng
wǔ láng
péng láng
xián láng
yú láng
zhāi láng
bǔ láng
wàng láng
xuǎn láng
xuān láng
qīng láng
jié láng
gē láng
mén láng
nǎi láng
yán láng
ruǎn láng
jǐn láng
xíng láng
hù láng
yuán láng
míng láng
zhòng láng
cháng láng
sān láng
zhǎo láng
liǔ láng
wài láng
lìng láng
huān láng
lù láng
dāng láng
shān láng
mǎ láng
fù láng
cūn láng
yá láng
yù láng
biàn láng
niǎn láng
bù láng
huò láng
xīn láng
màn láng
sàn láng
xīng láng
qíng láng
pān láng
yǔ láng
xī láng
chén láng
qián láng
tái láng
shí láng
zhuàng láng
xiān láng
nǚ láng
zhú láng
èr láng
jiàn láng
guō láng
nèi láng
dùn láng
xiǎo láng
ér láng
fèng láng
zhā láng
yán láng
hān láng
bā láng
cáo láng
zhū láng
cái láng
jié láng
bàn láng
xiāo láng
huā láng
féng láng
lín láng
ā láng
shěn láng
wǎn láng
liè láng
lǎo láng
huì láng
芋yù(1)（名）草本植物；块茎供食用。(2)（名）这种植物的块茎。(3)（名）泛指马铃薯、甘薯等植物：～头｜姜～｜菊～｜魔～｜山～。
郎读音：láng,làng[ láng ]
1. 对年轻男子的称呼：大郎。郎才女貌。
2. 对某种人的称呼：货郎。女郎。
3. 旧时妻称夫或情人：郎君。
4. 封建时代的官名：郎中（ａ．古官名；ｂ．中医医生）。侍郎。员外郎。
5. 姓。
[ làng ]
1. 〔屎壳郎〕“蜣螂”的俗称。