chá kòng
chá yuè
chá yàn
chá jìn
chá àn
chá bàn
chá zhǎo
zhā pán
zhā ér
chá bào
chá kòu
zhā jié
chá chāo
zhā niè
zhā gōng
chá jiū
zhā guǒ
chá zhàng
chá xún
zhā lǎn
chá diàn
chá huò
chá jié
chá duì
chá shěn
zhā zhuī
chá tián
zhā ná
zhā jiān
chá chá
chá yǔ
zhā lí
chá xùn
chá fēng
zhā yǐng
chá cān
chá yuè
zhā yuè
chá zhào
chá shào
chá qì
chá wèn
zhā ná
zhā zhā
chá qín
zhā jīng
zhā quán
zhā tóu
chá zhèn
chá kān
zhā suàn
zhā tiáo
zhā fā
zhā zǐ
chá shù
chá jiǎn
zhā shā
chá pù
chá qīng
chá zhèng
zhā guān
chá shí
chá fǎng
zhā biān
chá kàn
chá gǎng
chá fáng
zhā mén
zhā tàn
chá diǎn
chá duó
chá míng
chá hé
zhā láng
zhā wā
zhā cuī
chá pǔ
zhā huì
chá kǎo
zhā lǐ
zhā guǒ
zhā xiāo
chá xún
zhā zǐ
chá wèn
chá jī
chá dù
zhā jiě
sàn láng
yù láng
hú láng
huā láng
xuǎn láng
cáo láng
qián láng
yán láng
zhōng láng
wài láng
gē láng
liǔ láng
yì láng
ruǎn láng
xīng láng
hù láng
jiāng láng
cái láng
zhòng láng
zhōu láng
máng láng
shěn láng
màn láng
pǐn láng
shī láng
fù láng
lù láng
hé láng
guō láng
èr láng
zhú láng
huì láng
sūn láng
shì láng
bù láng
lín láng
huò láng
féng láng
zhā láng
mén láng
nǎi láng
wén láng
yán láng
zhuàng láng
sān láng
fěn láng
máng láng
niǎn láng
dāng láng
jié láng
xī láng
hù láng
xiàng láng
wàng láng
yá láng
cūn láng
jié láng
xīn láng
tán láng
dōng láng
yú láng
chén láng
yán láng
qīng láng
qián láng
shěng láng
liù láng
bàn láng
xiāo láng
kū láng
zhào láng
nǚ láng
xiān láng
ā láng
suǒ láng
zhǎo láng
huān láng
qíng láng
zhāi láng
xíng láng
shān láng
chéng láng
jiǎng láng
shí láng
liú láng
wǔ láng
bǔ láng
yuán láng
tái láng
jǐn láng
lú láng
cháng láng
tián láng
jiàn láng
hǎi láng
bīn láng
míng láng
fó láng
jùn láng
dùn láng
lǎo láng
mǎ láng
ér láng
pān láng
lìng láng
bā láng
biàn láng
fǎ láng
yù láng
xiǎo láng
péng láng
yǔ láng
xiè láng
xián láng
shū láng
cháo láng
zhū láng
hān láng
niú láng
xuān láng
nèi láng
wǎn láng
fèng láng
liè láng
⒈ 唐代对官员的昵称。
引唐李涉《却归巴陵途中走笔寄唐知言》诗：“更有风流歙奴子，能将盘帕来欺尔。白马青袍豁眼明，许他真是查郎髓。”
清方以智《通雅·称谓》：“仕宦转变曰查郎……‘ 唐明皇呼人为查郎’，言士夫如仙查随流顺变，升天入地，能处清浊也。”
1. 姓。
2. 同“楂”。
3. 古同“渣”，渣滓。
郎读音：láng,làng[ láng ]
1. 对年轻男子的称呼：大郎。郎才女貌。
2. 对某种人的称呼：货郎。女郎。
3. 旧时妻称夫或情人：郎君。
4. 封建时代的官名：郎中（ａ．古官名；ｂ．中医医生）。侍郎。员外郎。
5. 姓。
[ làng ]
1. 〔屎壳郎〕“蜣螂”的俗称。