liè xuē
liè jù
liè qí
liè yīng
liè yì
liè lì
liè quǎn
liè liè
liè zhǔ
liè huò
liè qí
liè wù
liè shè
liè láng
liè mín
liè gǒu
liè huǒ
liè bá
liè jiào
liè shì
liè yú
liè tóu
liè qū
liè lù
liè yàn
liè shǒu
liè jiǔ
liè mǎ
liè yīng
liè hù
liè gǔ
liè xìng
liè qǔ
liè qiāng
liè jùn
liè jié
liè chūn
liè shòu
liè kè
liè shū
liè jié
liè niǎn
liè rén
liè náng
liè tuán
liè shí
liè yíng
liè chǎng
liè wèi
liè xián
liè yàn
liè dàn
liè jiǎo
liè bǔ
liè shā
liè chē
liè wéi
liè tú
liè zhú
liè shè
liè fū
liè míng
liè shī
liè zhě
liè xì
liè jìn
liè jīng
pān láng
hù láng
shěn láng
bīn láng
shān láng
lù láng
máng láng
hù láng
xiàng láng
suǒ láng
fèng láng
zhā láng
jiàn láng
féng láng
cháng láng
nǚ láng
yù láng
ā láng
zhōng láng
ruǎn láng
yán láng
nǎi láng
zhōu láng
qíng láng
jǐn láng
wén láng
xuǎn láng
fǎ láng
liú láng
huò láng
hé láng
èr láng
huā láng
jùn láng
shī láng
sūn láng
sān láng
tián láng
shū láng
xiāo láng
guō láng
xiè láng
xī láng
chén láng
dāng láng
bù láng
yá láng
hú láng
hǎi láng
fó láng
sàn láng
yú láng
shěng láng
shì láng
míng láng
kū láng
liǔ láng
yán láng
zhòng láng
biàn láng
liù láng
lǎo láng
jiǎng láng
cáo láng
màn láng
zhuàng láng
cái láng
xiǎo láng
zhú láng
wǎn láng
zhū láng
mǎ láng
shí láng
zhǎo láng
máng láng
dōng láng
wài láng
niú láng
xīn láng
zhāi láng
fěn láng
huì láng
tán láng
yǔ láng
yán láng
qīng láng
jié láng
fù láng
jié láng
lìng láng
gē láng
huān láng
xiān láng
bā láng
yuán láng
lú láng
qián láng
jiāng láng
yù láng
dùn láng
mén láng
péng láng
liè láng
xīng láng
cháo láng
ér láng
nèi láng
bǔ láng
niǎn láng
wàng láng
qián láng
wǔ láng
xián láng
zhào láng
xíng láng
bàn láng
cūn láng
hān láng
xuān láng
chéng láng
yì láng
lín láng
tái láng
pǐn láng
北魏·拓跋氏起于代(好工具.)北，俗尚猎，故置猎郎，司宿卫侍从，以豪家子弟有才勇者任之，相当于汉代期门郎、羽林郎之类。
⒈ 北魏拓跋氏起于代北，俗尚猎，故置猎郎，司宿卫侍从，以豪家子弟有才勇者任之，相当于汉代期门郎、羽林郎之类。
引《魏书·官氏志》：“﹝天赐二年﹞置散骑郎、猎郎。”
《魏书·周几传》：“几少以善骑射为猎郎。”
《北史·古弼传》：“古弼，代人也。少忠谨，善骑射。初为猎郎，门下奏事，以敏正称。”
猎liè(1)（动）打猎；捕捉禽兽：～虎｜渔～。(2)（形）打猎的：～人｜～狗｜～枪｜～户｜～手｜～鹰。
郎读音：láng,làng[ láng ]
1. 对年轻男子的称呼：大郎。郎才女貌。
2. 对某种人的称呼：货郎。女郎。
3. 旧时妻称夫或情人：郎君。
4. 封建时代的官名：郎中（ａ．古官名；ｂ．中医医生）。侍郎。员外郎。
5. 姓。
[ làng ]
1. 〔屎壳郎〕“蜣螂”的俗称。