gē bài
gē zhōu
gē bàn
gē mí
gē cí
gē biàn
gē tàn
gē shǔ
gē zi
gē zhāng
gē yú
gē sī
gē xiào
gē shé
gē chuī
gē xián
gē fèng
gē yán
gē sòng
gē fēng
gē wèi
gē piān
gē zòu
gē gē
gē chǎng
gē hóu
gē pāi
gē shǒu
gē kū
gē zhuàn
gē sòng
gē zhé
gē lóu
gē líng
gē xì
gē ōu
gē wǔ
gē gǔ
gē kù
gē tái
gē yáo
gē xīng
gē yín
gē jué
gē huān
gē yín
gē ér
gē shī
gē nǚ
gē zhōng
gē pǔ
gē shén
gē qìng
gē yǒng
gē bǎng
gē jù
gē xiào
gē yún
gē xiǎng
gē hū
gē rén
gē bó
gē láng
gē wǔ
gē xíng
gē tǒng
gē tóng
gē zhū
gē jì
gē liáng
gē lí
gē shēng
gē guǎn
gē yǒng
gē kuò
gē è
gē tán
gē dài
gē fǎng
gē guǎn
gē táng
gē qì
gē xū
gē bǎn
gē tóu
gē diào
gē yuè
gē fěng
gē zhuàn
gē mài
gē běn
gē què
gē lè
gē yùn
gē jì
gē ǒu
gē yáo
gē chàng
gē gōng
gē chén
gē tóng
gē sòng
gē shàn
gē qǔ
gē jī
gē shēng
gē cí
gē bǎn
shī láng
wǔ láng
shū láng
pān láng
jiàn láng
màn láng
péng láng
biàn láng
qíng láng
jǐn láng
hù láng
bīn láng
wén láng
yù láng
fèng láng
chén láng
lù láng
tán láng
xī láng
sūn láng
míng láng
yán láng
zhōng láng
niǎn láng
mén láng
xuǎn láng
máng láng
shì láng
nǎi láng
ér láng
féng láng
bàn láng
yú láng
xīng láng
qián láng
huān láng
zhuàng láng
jùn láng
zhū láng
kū láng
bù láng
jiāng láng
cháo láng
fǎ láng
xīn láng
jié láng
xiàng láng
cháng láng
guō láng
dùn láng
xiāo láng
ā láng
xíng láng
bā láng
nǚ láng
wài láng
yán láng
fěn láng
tái láng
huì láng
qián láng
zhāi láng
liù láng
nèi láng
hù láng
máng láng
cáo láng
qīng láng
yì láng
xiǎo láng
hú láng
huò láng
shān láng
cái láng
ruǎn láng
suǒ láng
zhú láng
tián láng
sān láng
yá láng
zhòng láng
yán láng
shí láng
xuān láng
jiǎng láng
wǎn láng
jié láng
hé láng
fù láng
shěn láng
zhào láng
èr láng
hān láng
zhǎo láng
cūn láng
xiān láng
dāng láng
hǎi láng
gē láng
lìng láng
yù láng
bǔ láng
yǔ láng
fó láng
yuán láng
dōng láng
chéng láng
liú láng
zhā láng
lǎo láng
shěng láng
lín láng
niú láng
mǎ láng
wàng láng
sàn láng
liǔ láng
xián láng
zhōu láng
lú láng
pǐn láng
xiè láng
liè láng
huā láng
⒈ 旧时办丧事时唱挽歌的人。
引《儒林外史》第二六回：“吹手、亭彩、和尚、道士、歌郎，替鲍老爹出殯，一直出到南门外。”
唱挽歌的人。
歌gē(1)（名）歌曲：民～｜山～儿｜唱一个～儿。(2)（动）唱：～者｜高～一曲。
郎读音：láng,làng[ láng ]
1. 对年轻男子的称呼：大郎。郎才女貌。
2. 对某种人的称呼：货郎。女郎。
3. 旧时妻称夫或情人：郎君。
4. 封建时代的官名：郎中（ａ．古官名；ｂ．中医医生）。侍郎。员外郎。
5. 姓。
[ làng ]
1. 〔屎壳郎〕“蜣螂”的俗称。