hú lè
hú tòng
hú sāi
hú suī
hú pàn
hú lǎo
hú shuō
hú gǒu
hú mò
hú chá
hú shì
hú sān
hú lái
hú lú
hú yǐ
hú qiāng
hú fēn
hú yuè
hú ná
hú bài
hú niǎn
hú yàn
hú yáng
hú làng
hú níng
hú lù
hú běn
hú mào
hú zhā
hú luàn
hú jiā
hú píng
hú fú
hú zōu
hú jiā
hú jié
hú diào
hú zuò
hú hú
hú dòng
hú fēi
hú piào
hú shòu
hú cāi
hú rán
hú lu
hú fēng
hú cáo
hú kǎn
hú chàn
hú gǎo
hú tòng
hú chǎn
hú lǔ
hú wéi
hú jiāo
hú chōu
hú dié
hú gōng
hú lōu
hú sēng
hú chuáng
hú yǎn
hú dí
hú qín
hú nú
hú yí
hú qì
hú gǔ
hú yí
hú dài
hú cháo
hú bì
hú xǐ
hú nǎi
hú yán
hú lí
hú dá
hú xíng
hú shào
hú lǔ
hú kǎo
hú bǐng
hú qù
hú shū
hú jiáo
hú guā
hú tóng
hú chú
hú dào
hú guǐ
hú lù
hú sūn
hú suī
hú mǔ
hú shí
hú yuàn
hú jiǎ
hú gǒu
hú xīng
hú yǔ
hú lún
hú chòu
hú bái
hú kè
hú zi
hú dǐ
hú chá
hú tū
hú rén
hú lí
hú zhōu
hú xì
hú yōng
hú shā
hú fěn
hú chěng
hú dà
hú suàn
hú liū
hú yùn
hú lái
hú qin
hú lóng
hú dòu
hú lù
hú shéng
hú yuán
hú fēng
hú huà
hú tiān
hú bō
hú chě
hú lián
hú chuǎng
hú hé
hú dié
hú chái
hú ér
hú bù
hú měng
hú nòng
hú shǔ
hú mò
hú jī
hú tán
hú lú
hú chuài
hú yuè
hú qín
hú zhěng
hú hǒng
hú zuò
hú yè
hú lūn
hú yún
hú yàn
hú cáo
hú qí
hú cháng
hú shān
hú xiān
hú qìn
hú hùn
hú dì
hú má
hú huā
hú qiāo
hú jī
hú qìn
hú wú
hú chuáng
hú nào
hú zī
hú bù
hú qìn
hú zhī
hú cái
hú lán
hú táo
hú rán
hú líng
hú chuī
hú fú
hú chě
hú guì
hú lù
hú jiū
hú mǎ
hú chén
hú jiǎo
hú tī
hú lài
hú yán
hú tóu
hú chán
hú chá
hú lù
hú zhōu
hú jiǎo
hú xū
hú tu
hú rán
hú shū
hú dǎo
胡芦hú lú
1. 同“葫芦”。
2. 一年生草本植物。果实状如两个球.连在一起，成熟后表面光滑，可做器皿，常用以盛酒。
⒈ 同“葫芦”。一年生草本植物。果实状如两个球连在一起，成熟后表面光滑，可做器皿，常用以盛酒。
引唐杜甫《草堂》诗：“邻里喜我归，沽酒携胡芦。”
胡hú(1)（名）古代泛称北方和西方的少数民族：～人。(2)（形）古代称来自北方和西方少数民族的（东西）；也泛指来自国外的（东西）：～琴｜～桃｜～椒。(3)姓。(4)（副）表示随意乱来：～闹｜～说。(5)（代）〈书〉疑问词；为什么；何故：～不归？(6)（名）胡子：～须。
芦读音：lú芦lú(1)（名）芦苇；草木植物；多生在水边；茎中空；可以编席；造纸：～花。(2)（Lú）姓。