hú lán
hú mò
hú suī
hú mò
hú shéng
hú huā
hú shǔ
hú huà
hú yáng
hú dì
hú zuò
hú zhěng
hú cáo
hú lù
hú yuán
hú mǎ
hú qin
hú chěng
hú suàn
hú yán
hú líng
hú sān
hú chuáng
hú zhā
hú wéi
hú qìn
hú yàn
hú qín
hú guǐ
hú lí
hú chōu
hú yǎn
hú yí
hú dié
hú lái
hú qì
hú guì
hú dài
hú pàn
hú dà
hú fěn
hú lù
hú bài
hú lián
hú níng
hú shì
hú qiāo
hú lǔ
hú dòng
hú yǐ
hú má
hú chàn
hú jiǎ
hú lún
hú sūn
hú chòu
hú jiāo
hú tòng
hú tán
hú qù
hú lái
hú rán
hú dào
hú tiān
hú kǎo
hú chén
hú lú
hú ná
hú shuō
hú gǒu
hú sāi
hú hǒng
hú lǎo
hú qí
hú hé
hú yí
hú yán
hú xiān
hú mǔ
hú chái
hú fú
hú dá
hú bō
hú rán
hú yún
hú zi
hú zī
hú kǎn
hú xǐ
hú jiā
hú tū
hú bǐng
hú chú
hú jiáo
hú dǐ
hú guā
hú gǎo
hú jī
hú chǎn
hú lūn
hú qìn
hú fēng
hú liū
hú tòng
hú tī
hú zhōu
hú bù
hú tóng
hú měng
hú xīng
hú suī
hú chuī
hú cáo
hú fēng
hú dí
hú chá
hú shā
hú běn
hú píng
hú tóu
hú hùn
hú rén
hú lài
hú dòu
hú nú
hú fēn
hú xíng
hú jiū
hú yuè
hú làng
hú xū
hú lú
hú yuàn
hú yàn
hú lu
hú wú
hú shào
hú rán
hú chě
hú chě
hú zhī
hú tu
hú lù
hú shū
hú dié
hú cháng
hú cāi
hú lóng
hú dǎo
hú bù
hú niǎn
hú jī
hú sēng
hú shòu
hú zuò
hú yè
hú xì
hú chán
hú qìn
hú chuǎng
hú nòng
hú luàn
hú lù
hú piào
hú mào
hú diào
hú lōu
hú gǔ
hú zhōu
hú nǎi
hú cháo
hú jiā
hú bì
hú jiǎo
hú yōng
hú fú
hú qín
hú ér
hú chuáng
hú zōu
hú gǒu
hú lù
hú yǔ
hú yùn
hú jié
hú táo
hú lè
hú lí
hú gōng
hú fēi
hú chá
hú shān
hú yuè
hú chuài
hú jiǎo
hú kè
hú shū
hú hú
hú qiāng
hú cái
hú shí
hú nào
hú chá
hú bái
hú lǔ
fù yuè
huǎng shuō
fū shuō
dùn shuō
bié shuō
xié shuō
piān shuō
jiàn shuō
lì shuō
diào shuō
chǔ shuō
fù shuō
qiě shuō
qiǎn shuō
yàn shuō
guǐ shuō
shǎo shuō
jì shuō
xié shuō
xié shuō
píng shuō
chán shuō
pò shuō
páng shuō
mèng shuō
què shuō
dà yuè
tán shuō
jīng shuō
pō shuō
shùn shuō
shī shuō
nà shuō
xù shuō
qiǎo shuō
yí shuō
sù shuō
chēng shuō
sī shuō
bàng shuō
qiáng shuō
tán shuō
chǐ shuō
míng shuō
zào shuō
mèng shuō
xū shuō
zhòng shuō
gàn shuō
gōng shuō
bà shuō
xiàng shuō
xǐ shuō
shēn shuō
bái shuō
héng shuō
xuān shuō
gǔn shuō
bì shuō
liú shuō
hé shuō
gǎn shuō
chuāi shuō
zài shuō
tīng shuō
yǎn shuō
guī shuō
chǎn shuō
záo shuō
huān shuō
zhòu shuō
guān shuō
tōng shuō
fěng shuō
zhōng shuō
gǔ shuō
zhí shuō
chěng shuō
huí shuō
xiā shuō
màn shuō
chān shuō
sòng shuō
jìn shuō
jiè shuō
zhè shuō
chāo shuō
biàn shuō
pō shuō
bèi shuō
biāo shuō
tú shuō
chéng shuō
nán shuō
qián shuō
quán shuō
bǎi shuō
yì shuō
xué shuō
yán shuō
tí shuō
fó shuō
gāo shuō
zěn shuō
chán shuō
huá shuō
jiǎ shuō
xià shuō
xiàng shuō
mào shuō
zèn shuō
pái shuō
zhǐ shuō
bǎi shuō
dǔ shuō
pì shuō
quán shuō
yí shuō
cí shuō
màn shuō
qū shuō
huà shuō
mó shuō
wàng shuō
cí shuō
shēn shuō
yín shuō
huān shuō
fēn shuō
róng shuō
quàn shuō
dào shuō
kōng shuō
dàng shuō
yì shuō
píng shuō
mò shuō
gǔ shuō
liǎng shuō
bàng shuō
dàn shuō
kāi shuō
mà shuō
nìng shuō
pì shuō
fǎn shuō
huān shuō
yáng shuō
qǔ shuō
lùn shuō
dūn shuō
jiě shuō
chú shuō
kě shuō
hùn shuō
làng shuō
zhē shuō
píng shuō
qióng shuō
miào shuō
fēng shuō
hú shuō
piāo shuō
juān shuō
yī shuō
ào shuō
kuā shuō
jù shuō
jiān shuō
shí shuō
hún shuō
cái shuō
jì shuō
duì shuō
dài shuō
fú shuō
yì shuō
hù shuō
chuán shuō
bài shuō
wěi shuō
wǎng shuō
bào shuō
yāo shuō
xiǎo shuō
luàn shuō
lǐ shuō
jiǎng shuō
fàn shuō
zhí shuō
hǎo shuō
suō shuō
pōu shuō
zhǐ shuō
dú shuō
xiǎo shuō
guài shuō
miù shuō
xì shuō
xù shuō
liáng shuō
jiǎng shuō
nào shuō
xì shuō
àn shuō
màn shuō
pù shuō
suǒ shuō
dàn shuō
yǔ shuō
zhào shuō
suī shuō
chéng shuō
huān shuō
hēi shuō
huā shuō
pái shuō
biàn shuō
tú shuō
chén shuō
cuǒ shuō
lì shuō
zhī shuō
jià shuō
xiǎo shuō
chí shuō
jiàn shuō
fù shuō
shěn shuō
shù shuō
guǎn shuō
dìng shuō
jué shuō
(好工具.)胡说húshuō
(1) 无道理的话
例全是胡说英nonsense⒈ 何说，怎么说。
引《墨子·节葬下》：“今执厚葬久丧者言曰：厚葬久丧，果非圣王之道。夫胡説中国之君子为而不已，操而不择哉？”
毕沅校注：“犹言何説。”
王焕镳校释：“胡説，何説，怎么説。”
⒉ 没有根据地或没有道理地乱说；瞎说。
引宋朱熹《答石子重书》之八：“仁者其言也訒，盖心存理著，自是不胡説耳。”
元乔吉《两世因缘》第三折：“俺家里酒色春无价，休胡説生香玉有瑕。”
明唐顺之《与刘寒泉通府书》：“执事试考其年月，皆四年以前胡説也。”
《儒林外史》第五四回：“你这话胡説！天下那里有个冒认父亲的！”
赵树理《小二黑结婚》七：“小芹听了这话，知道跟这个装神弄鬼的娘说不出什么道理来，干脆躲了出去，让他娘一个人胡说。”
巴金《长官意志》：“他们随便胡说什么，都有人吹捧，而且要人们照办。”
⒊ 犹胡闹。
引《儒林外史》第三四回：“他这儿子就更胡説，混穿混吃，和尚、道士、工匠、花子，都拉着相与，却不肯相与一个正经人！”
毫无根据的乱说话。《初刻拍案惊奇．卷二》：「胡说！我自是娘家去，如何是逃去？」《红楼梦．第六四回》：「少胡说！你快去罢！我在这里等你。」也作「胡讲」、「胡言」、「胡语」、「胡云」。
胡hú(1)（名）古代泛称北方和西方的少数民族：～人。(2)（形）古代称来自北方和西方少数民族的（东西）；也泛指来自国外的（东西）：～琴｜～桃｜～椒。(3)姓。(4)（副）表示随意乱来：～闹｜～说。(5)（代）〈书〉疑问词；为什么；何故：～不归？(6)（名）胡子：～须。
说读音：shuō,shuì,yuè[ shuō ]1. 用话来表达意思：说话。说明。演说。解说。
2. 介绍：说合（ａ．从中介绍；ｂ．商议；ｃ．说和。“合”均读轻声）。说媒。
3. 言论，主张：学说。著书立说。
4. 责备：数说。
5. 文体的一种，如韩愈的《师说》。