hú lù
hú níng
hú fēng
hú suī
hú chuáng
hú chěng
hú bō
hú dài
hú yán
hú sēng
hú cháo
hú shuō
hú yí
hú lián
hú yuàn
hú jiáo
hú chuī
hú yōng
hú lè
hú běn
hú kǎo
hú fēi
hú lù
hú yáng
hú gǎo
hú chòu
hú yàn
hú chú
hú cāi
hú sān
hú tū
hú yí
hú fú
hú zhōu
hú hé
hú zi
hú ér
hú lù
hú fēn
hú rán
hú lōu
hú cáo
hú gōng
hú qù
hú líng
hú fěn
hú zuò
hú zhěng
hú mò
hú dá
hú tóu
hú lǔ
hú gǒu
hú nòng
hú shòu
hú kè
hú dòng
hú hú
hú xū
hú cáo
hú piào
hú shǔ
hú yuè
hú měng
hú táo
hú tu
hú jī
hú xǐ
hú fēng
hú yàn
hú rán
hú yǐ
hú mǎ
hú qì
hú pàn
hú rén
hú jiāo
hú mào
hú zī
hú tòng
hú ná
hú cháng
hú shū
hú qí
hú lǎo
hú jiā
hú dié
hú huā
hú chàn
hú shí
hú dié
hú yǔ
hú chǎn
hú lú
hú jī
hú zōu
hú shā
hú lún
hú qín
hú bù
hú lú
hú má
hú mǔ
hú lài
hú xì
hú lu
hú shān
hú qiāng
hú chái
hú dào
hú nào
hú chuài
hú zhā
hú zhī
hú gǒu
hú dǎo
hú lù
hú qin
hú mò
hú shéng
hú rán
hú guā
hú làng
hú sāi
hú qiāo
hú chě
hú kǎn
hú xīng
hú hǒng
hú dí
hú dà
hú chōu
hú fú
hú lí
hú chuáng
hú qín
hú yùn
hú chá
hú suī
hú bài
hú chá
hú wú
hú diào
hú gǔ
hú yuè
hú lù
hú jié
hú yǎn
hú xíng
hú tī
hú yán
hú jiā
hú zhōu
hú guǐ
hú shì
hú dì
hú suàn
hú lóng
hú jiǎo
hú jiū
hú huà
hú tòng
hú niǎn
hú lái
hú yún
hú xiān
hú zuò
hú píng
hú dǐ
hú qìn
hú liū
hú lí
hú bái
hú chá
hú tóng
hú qìn
hú chán
hú guì
hú qìn
hú chě
hú wéi
hú lái
hú shū
hú jiǎo
hú chuǎng
hú yuán
hú lūn
hú chén
hú lán
hú nǎi
hú sūn
hú shào
hú yè
hú hùn
hú cái
hú luàn
hú nú
hú tán
hú lǔ
hú bì
hú dòu
hú jiǎ
hú tiān
hú bǐng
hú bù
⒈ 古代祭祀时盛粮食的器皿。 杨伯峻谓胡簋即簠簋。簠长方，盛稻粱；簋圆腹，盛黍稷。见《春秋左传注》。
引《左传·哀公十一年》：“仲尼曰：‘胡簋之事，则尝学之矣。’”
杜预注：“胡簋，礼器名。 夏曰胡， 周曰簋。”
胡hú(1)（名）古代泛称北方和西方的少数民族：～人。(2)（形）古代称来自北方和西方少数民族的（东西）；也泛指来自国外的（东西）：～琴｜～桃｜～椒。(3)姓。(4)（副）表示随意乱来：～闹｜～说。(5)（代）〈书〉疑问词；为什么；何故：～不归？(6)（名）胡子：～须。
簋读音：guǐ簋guǐ（名）古代盛食物的器具；圆口；两耳。