hú qù
hú jiǎ
hú nòng
hú hé
hú wú
hú yùn
hú gōng
hú qín
hú yōng
hú lài
hú lǔ
hú chuáng
hú suàn
hú ná
hú bǐng
hú líng
hú lí
hú qí
hú mǔ
hú fú
hú yǎn
hú lù
hú chá
hú xǐ
hú piào
hú xū
hú jiū
hú xiān
hú bài
hú zi
hú mò
hú zī
hú mò
hú tu
hú lu
hú bái
hú chén
hú rén
hú huā
hú jiā
hú kǎo
hú fēng
hú rán
hú lú
hú táo
hú zhōu
hú dǐ
hú chuáng
hú suī
hú fēi
hú zhěng
hú níng
hú shòu
hú chuī
hú bù
hú guǐ
hú jī
hú chú
hú yàn
hú dào
hú yán
hú chuǎng
hú hùn
hú chàn
hú suī
hú jié
hú lǔ
hú lǎo
hú shí
hú pàn
hú zuò
hú sān
hú shū
hú yàn
hú làng
hú bù
hú lián
hú yí
hú yún
hú qìn
hú shǔ
hú dá
hú dà
hú dié
hú xīng
hú ér
hú hǒng
hú lù
hú lí
hú zhā
hú chǎn
hú mǎ
hú měng
hú guā
hú jiǎo
hú tī
hú nú
hú zōu
hú mào
hú nào
hú lán
hú yuán
hú dài
hú huà
hú chá
hú xì
hú qì
hú má
hú yǐ
hú bì
hú dí
hú lú
hú yáng
hú chōu
hú chě
hú chái
hú chě
hú wéi
hú dié
hú hú
hú běn
hú cáo
hú jiāo
hú fēn
hú lái
hú cháo
hú yǔ
hú qiāo
hú chěng
hú sāi
hú gǎo
hú liū
hú cāi
hú shā
hú qiāng
hú yuè
hú lù
hú niǎn
hú dòu
hú shū
hú diào
hú rán
hú lè
hú lái
hú sēng
hú qin
hú dì
hú lóng
hú chòu
hú tòng
hú chuài
hú píng
hú shéng
hú tóu
hú jiǎo
hú fěn
hú zhōu
hú gǒu
hú kǎn
hú zuò
hú lún
hú bō
hú jiā
hú yuàn
hú jī
hú shào
hú shān
hú qìn
hú sūn
hú tū
hú gǔ
hú fēng
hú luàn
hú yí
hú jiáo
hú xíng
hú gǒu
hú dòng
hú chá
hú rán
hú shuō
hú chán
hú guì
hú tiān
hú yuè
hú yè
hú yán
hú tòng
hú cái
hú cháng
hú dǎo
hú qìn
hú tán
hú kè
hú lōu
hú shì
hú zhī
hú cáo
hú lūn
hú nǎi
hú lù
hú lù
hú qín
hú tóng
hú fú
hú qín
⒈ 虫名。蝉的一种。
引宋沉括《梦溪笔谈·杂志一》：“闽人谓大蝇为胡螓，亦螓之类也。”
胡hú(1)（名）古代泛称北方和西方的少数民族：～人。(2)（形）古代称来自北方和西方少数民族的（东西）；也泛指来自国外的（东西）：～琴｜～桃｜～椒。(3)姓。(4)（副）表示随意乱来：～闹｜～说。(5)（代）〈书〉疑问词；为什么；何故：～不归？(6)（名）胡子：～须。
螓读音：qín古书上指一种像蝉的昆虫。