hú kǎn
hú dié
hú xǐ
hú yàn
hú lóng
hú dà
hú hùn
hú shuō
hú lù
hú sān
hú luàn
hú fú
hú tán
hú cái
hú dǎo
hú hé
hú lái
hú chòu
hú cháo
hú jié
hú cháng
hú lǎo
hú chě
hú lōu
hú lí
hú qìn
hú bì
hú cāi
hú lù
hú rán
hú lǔ
hú shòu
hú qin
hú mò
hú jiā
hú dǐ
hú suī
hú qiāng
hú jiǎ
hú yán
hú chuáng
hú měng
hú yán
hú chá
hú jī
hú shéng
hú yún
hú wú
hú tu
hú shí
hú ér
hú lài
hú xì
hú zī
hú cáo
hú bù
hú gǎo
hú chú
hú nòng
hú shā
hú fēi
hú qìn
hú chàn
hú jī
hú rán
hú nú
hú zhōu
hú jiǎo
hú xū
hú níng
hú xīng
hú guǐ
hú bài
hú lú
hú lù
hú yuàn
hú huā
hú bái
hú sēng
hú rán
hú chá
hú táo
hú mǎ
hú tū
hú qín
hú shū
hú lūn
hú jiǎo
hú kè
hú qín
hú zhěng
hú sūn
hú mǔ
hú xíng
hú yǐ
hú dòu
hú fēng
hú dá
hú tòng
hú huà
hú chě
hú dié
hú guì
hú chěng
hú shào
hú yǔ
hú chǎn
hú suī
hú lù
hú niǎn
hú pàn
hú fēn
hú mào
hú kǎo
hú lái
hú qù
hú tiān
hú ná
hú chuī
hú yàn
hú rén
hú yí
hú yuè
hú dí
hú piào
hú chén
hú bǐng
hú guā
hú píng
hú zhōu
hú qìn
hú lu
hú jiāo
hú dì
hú qiāo
hú chuài
hú xiān
hú chá
hú bù
hú lián
hú jiáo
hú shān
hú hú
hú dài
hú gǔ
hú chōu
hú qì
hú lún
hú bō
hú dòng
hú dào
hú zuò
hú mò
hú jiā
hú lú
hú chuáng
hú chái
hú diào
hú hǒng
hú tī
hú tóu
hú shū
hú qí
hú nào
hú liū
hú lù
hú lán
hú tóng
hú yǎn
hú líng
hú lí
hú lǔ
hú běn
hú yōng
hú zi
hú má
hú zhī
hú fēng
hú gǒu
hú yí
hú suàn
hú gōng
hú zōu
hú cáo
hú yuán
hú wéi
hú yùn
hú fú
hú shǔ
hú tòng
hú làng
hú zhā
hú yè
hú fěn
hú sāi
hú yuè
hú shì
hú nǎi
hú lè
hú chuǎng
hú jiū
hú chán
hú zuò
hú yáng
hú gǒu
⒈ 见“胡嘈”。
胡hú(1)（名）古代泛称北方和西方的少数民族：～人。(2)（形）古代称来自北方和西方少数民族的（东西）；也泛指来自国外的（东西）：～琴｜～桃｜～椒。(3)姓。(4)（副）表示随意乱来：～闹｜～说。(5)（代）〈书〉疑问词；为什么；何故：～不归？(6)（名）胡子：～须。
嘲读音：cháo,zhāo[ cháo ]1. 讥笑，拿人取笑：嘲笑。嘲弄。嘲骂。嘲诮。嘲谑。冷嘲热讽。