hú chán
hú xīng
hú lōu
hú suàn
hú guǐ
hú bǐng
hú làng
hú shū
hú hǒng
hú lí
hú tòng
hú guì
hú yán
hú cáo
hú chě
hú jiáo
hú huà
hú qín
hú xū
hú shū
hú yàn
hú qiāo
hú bì
hú mò
hú dì
hú chàn
hú cáo
hú dǎo
hú bái
hú táo
hú fēn
hú hú
hú jiā
hú qín
hú sāi
hú shǔ
hú yí
hú yùn
hú yǔ
hú yuè
hú shuō
hú jiāo
hú chōu
hú nú
hú yuán
hú qìn
hú nǎi
hú má
hú dié
hú zhěng
hú bù
hú guā
hú líng
hú lù
hú lái
hú zhī
hú chá
hú fēng
hú cái
hú rén
hú chuáng
hú zhōu
hú yǐ
hú nào
hú tóng
hú jié
hú fěn
hú lǔ
hú diào
hú piào
hú jiǎo
hú niǎn
hú cháng
hú zī
hú jī
hú chǎn
hú kǎo
hú bù
hú zuò
hú hé
hú kǎn
hú fú
hú bō
hú lóng
hú fēi
hú qí
hú chuī
hú tu
hú zōu
hú bài
hú lù
hú tiān
hú chuáng
hú dá
hú chě
hú měng
hú gōng
hú fú
hú luàn
hú chá
hú lài
hú níng
hú yán
hú běn
hú lù
hú jī
hú yún
hú zhā
hú lán
hú yuàn
hú zuò
hú tī
hú cháo
hú shān
hú yǎn
hú dào
hú qìn
hú mǔ
hú zi
hú lián
hú huā
hú chén
hú wú
hú dòng
hú lái
hú lu
hú lú
hú gǔ
hú dà
hú qiāng
hú xǐ
hú pàn
hú jiā
hú mǎ
hú yáng
hú lǎo
hú wéi
hú rán
hú dí
hú yàn
hú tán
hú nòng
hú lú
hú mào
hú chuǎng
hú dié
hú xiān
hú shòu
hú lún
hú tòng
hú liū
hú fēng
hú shéng
hú shí
hú ér
hú jiū
hú chuài
hú yí
hú xì
hú yōng
hú cāi
hú chòu
hú lù
hú lí
hú shào
hú qù
hú sēng
hú qì
hú dǐ
hú chú
hú suī
hú mò
hú ná
hú rán
hú jiǎo
hú gǒu
hú rán
hú chěng
hú xíng
hú sūn
hú píng
hú qin
hú jiǎ
hú suī
hú shā
hú tū
hú hùn
hú kè
hú lǔ
hú qìn
hú lūn
hú shì
hú dài
hú gǎo
hú dòu
hú gǒu
hú chái
hú sān
hú chá
hú zhōu
hú lè
hú tóu
hú yè
hú yuè
hú lù
yù dí
lín dí
yú dí
míng dí
fēng dí
yè dí
yǎ dí
hào dí
yú dí
qì dí
kǒu dí
fèng dí
niú dí
qì dí
yuàn dí
xiàng dí
hú dí
bí dí
duǎn dí
yī dí
pǐn dí
tiě dí
liǔ dí
kē dí
jǐng dí
lǒng dí
qǔ dí
mù dí
wén dí
chuī dí
cūn dí
zhú dí
qiáo dí
diào dí
cháng dí
héng dí
hán dí
zhǎng dí
lú dí
lǎng dí
lóng dí
qiāng dí
xiāo dí
miáo dí
gǔ dí
qí dí
jiā dí
shuāng dí
⒈ 即羌笛。五孔。参见“羌笛”。参阅《文献通考·乐十一》。
引《后汉书·五行志一》：“灵帝好……胡笛、胡舞，京都贵戚皆竞为之。”
胡hú(1)（名）古代泛称北方和西方的少数民族：～人。(2)（形）古代称来自北方和西方少数民族的（东西）；也泛指来自国外的（东西）：～琴｜～桃｜～椒。(3)姓。(4)（副）表示随意乱来：～闹｜～说。(5)（代）〈书〉疑问词；为什么；何故：～不归？(6)（名）胡子：～须。
笛读音：dí笛dí(1)（名）管乐器。竹制。单管横吹；有一吹孔、一膜孔、六个指孔。形状大小不一；常用的有梆笛、曲笛两种：～子。(2)（名）响声尖锐的发音器：警～。