hú chěng
hú dòng
hú qìn
hú chuài
hú sēng
hú má
hú niǎn
hú píng
hú bái
hú shòu
hú pàn
hú jī
hú bō
hú zōu
hú chá
hú chuáng
hú yǎn
hú diào
hú jiǎ
hú lún
hú tóng
hú cáo
hú yōng
hú gǔ
hú jī
hú shì
hú bì
hú qin
hú qìn
hú ér
hú lù
hú měng
hú líng
hú shéng
hú mǎ
hú xīng
hú táo
hú gǎo
hú lu
hú zhěng
hú chě
hú guā
hú nǎi
hú xì
hú chuǎng
hú shū
hú zuò
hú zi
hú lù
hú hǒng
hú qiāo
hú sūn
hú bù
hú ná
hú lóng
hú yáng
hú dì
hú yuè
hú wú
hú mào
hú gōng
hú dǎo
hú lái
hú chě
hú lù
hú zhōu
hú suī
hú xǐ
hú nào
hú lǔ
hú fēn
hú dié
hú xū
hú guǐ
hú chái
hú jiā
hú jiā
hú fēi
hú yuàn
hú kǎn
hú lí
hú chá
hú lián
hú chú
hú chòu
hú qù
hú mǔ
hú yàn
hú làng
hú yán
hú tū
hú tòng
hú guì
hú hú
hú qìn
hú qín
hú rán
hú wéi
hú hùn
hú jiāo
hú lǎo
hú jiǎo
hú rán
hú xiān
hú zhā
hú chuī
hú qì
hú qiāng
hú kǎo
hú tòng
hú piào
hú sāi
hú shí
hú lú
hú dà
hú jiū
hú tóu
hú gǒu
hú cāi
hú yàn
hú dá
hú chán
hú chǎn
hú shān
hú chōu
hú yùn
hú lán
hú sān
hú shū
hú kè
hú chén
hú qín
hú shuō
hú tu
hú zhī
hú rén
hú yán
hú lūn
hú lài
hú gǒu
hú suī
hú cáo
hú cháng
hú hé
hú fěn
hú chàn
hú zī
hú tiān
hú fú
hú huà
hú fēng
hú cháo
hú jié
hú chá
hú yún
hú xíng
hú yí
hú tī
hú cái
hú lǔ
hú mò
hú dòu
hú qí
hú chuáng
hú lí
hú bǐng
hú jiǎo
hú dǐ
hú dí
hú huā
hú yuán
hú lù
hú fú
hú shǔ
hú yǐ
hú yí
hú tán
hú lú
hú bù
hú luàn
hú shā
hú lù
hú jiáo
hú běn
hú dài
hú yuè
hú zhōu
hú dào
hú lè
hú shào
hú lōu
hú nòng
hú rán
hú níng
hú suàn
hú mò
hú bài
hú yè
hú nú
hú fēng
hú yǔ
hú dié
hú lái
hú zuò
hú liū
jìn yán
chēng yán
bàng yán
biàn yán
zhì yán
wēi yán
fěi yán
cí yán
wàng yán
yú yán
jùn yán
guò yán
yī yán
wēn yán
guī yán
mào yán
nà yán
xīng yán
xiǎn yán
fù yán
chán yán
jiāo yán
gǔ yán
guān yán
xù yán
èr yán
chún yán
bèi yán
qiáo yán
huí yán
è yán
yǔ yán
gǒu yán
huáng yán
pò yán
kuǎn yán
dé yán
yāo yán
hú yán
jiān yán
huà yán
biàn yán
qì yán
wù yán
biàn yán
qǐ yán
chāng yán
cuàn yán
huī yán
wéi yán
zhòng yán
měi yán
miù yán
lì yán
jìng yán
jiǔ yán
jiǎo yán
rén yán
jiàn yán
wù yán
gé yán
xián yán
jìng yán
hùn yán
lián yán
zhí yán
jǐn yán
chǒu yán
hòu yán
shí yán
yù yán
chéng yán
yǒu yán
zhà yán
tán yán
xùn yán
liáng yán
shí yán
fàng yán
huà yán
bǐ yán
míng yán
xiǎo yán
qiè yán
fā yán
háo yán
shèng yán
chàng yán
ěr yán
làn yán
jiàn yán
kè yán
kuáng yán
huì yán
sì yán
qiǎo yán
duàn yán
áo yán
chǔ yán
zhōng yán
yáng yán
lì yán
lùn yán
mèng yán
zhēng yán
gù yán
qiú yán
xuān yán
duì yán
chèn yán
lán yán
chéng yán
lǐ yán
fù yán
jiào yán
bù yán
bǐng yán
dào yán
héng yán
é yán
fàn yán
fǎ yán
lún yán
wěi yán
lǐ yán
chǐ yán
fù yán
guài yán
míng yán
kuāng yán
jí yán
cuò yán
cùn yán
yú yán
shēng yán
huāng yán
yí yán
yāo yán
rén yán
fèi yán
dǎo yán
xuān yán
jiāo yán
nì yán
qiē yán
yè yán
zèng yán
fán yán
shēn yán
shì yán
tuī yán
chóng yán
dǐ yán
jiā yán
chen yán
wǎng yán
mì yán
chì yán
huǐ yán
làng yán
zhǐ yán
zé yán
cháng yán
nìng yán
yì yán
lì yán
yuē yán
yàn yán
gāo yán
jí yán
juàn yán
wò yán
yù yán
wéi yán
qīng yán
jià yán
zhuì yán
méi yán
huá yán
hǎo yán
dǎo yán
yǒu yán
yuàn yán
tào yán
jiù yán
bào yán
zhēn yán
gào yán
xù yán
guǐ yán
fǎn yán
yín yán
míng yán
wèi yán
sì yán
mín yán
chā yán
duàn yán
wáng yán
jiàn yán
fāng yán
yuàn yán
yí yán
qín yán
qún yán
lì yán
gān yán
chú yán
ruǎn yán
nà yán
duān yán
sòng yán
guà yán
zhāng yán
yú yán
gé yán
duǎn yán
yàn yán
fú yán
cuǒ yán
xuàn yán
qiáng yán
zhèng yán
xiè yán
xiào yán
jì yán
shī yán
běn yán
yuǎn yán
jì yán
quán yán
niǎo yán
zé yán
huáng yán
piān yán
měi yán
xuān yán
yì yán
kuā yán
dā yán
jiàn yán
màn yán
dú yán
huī yán
ǒu yán
qīng yán
shèn yán
bīng yán
lí yán
tuō yán
dǎo yán
liú yán
qǐ yán
jià yán
dà yán
xuān yán
shàn yán
hù yán
zào yán
lòu yán
zì yán
yí yán
wěi yán
huì yán
nán yán
gé yán
wù yán
jìng yán
páng yán
bì yán
yóu yán
yóu yán
tú yán
dǐng yán
jìn yán
huān yán
yáo yán
tiǎo yán
sòng yán
dǎng yán
mà yán
wú yán
kěn yán
sàn yán
lán yán
ān yán
sī yán
héng yán
shé yán
zhào yán
miào yán
wàng yán
cí yán
nuò yán
yú yán
kuǎn yán
shèn yán
huá yán
ēn yán
qiè yán
胡人的语言。亦泛指外族、外国语或少数民族的语言。
胡说；乱说的话。
⒈ 胡人的语言。亦泛指外族、外国语或少数民族的语言。
引《隋书·经籍志四》：“﹝释迦牟尼﹞捨太子位，出家学道，勤行精进，觉悟一切种智，而谓之佛，亦曰佛陀，亦曰浮屠，皆胡言也。”
明汤显祖《榆林老将歌》：“娶妻胡语能胡言，盗马与官多得钱。”
太平天囯杨秀清《奉天讨胡檄》：“中国有中国之语言，今满洲造为京腔，更中国之音，是以胡言胡语惑中国也。”
吕澂《中国佛学源流略讲》第三讲：“从前译经的人，多嫌胡言呆板质朴，而把它改来适合现在的语言习惯，这是不对的。”
⒉ 胡说；乱说的话。
引《京本通俗小说·海陵王荒淫》：“妮子禁口，勿得胡言！”
《明成化说唱词话丛刊·包龙图公案断歪乌盆传》：“你有事情从头説，莫得胡言赫大人。”
《白雪遗音·马头调·恨将起来》：“醉的他，胡言胡语将奴駡。”
陈毅《在广州欢送西哈努克宴会上的讲话》：“我国的建设步伐大大加速了，殖民主义者的一派胡言，也就一一破产了。”
徐迟《精神分析》：“疯人分文武两种：武疯出手打人，动作粗暴；文疯满口胡言，竟日乱说。”
泛指西北和北方各民族的语言。
胡hú(1)（名）古代泛称北方和西方的少数民族：～人。(2)（形）古代称来自北方和西方少数民族的（东西）；也泛指来自国外的（东西）：～琴｜～桃｜～椒。(3)姓。(4)（副）表示随意乱来：～闹｜～说。(5)（代）〈书〉疑问词；为什么；何故：～不归？(6)（名）胡子：～须。
言读音：yán言yán(1)（名）话：～语｜语～｜格～。(2)（动）说：～之有理｜畅所欲～。(3)（量）汉语的一个字叫一言：五～诗。(4)姓。