hú fú
hú yuán
hú ná
hú zhōu
hú mò
hú cái
hú guì
hú dié
hú jiǎ
hú xīng
hú cáo
hú tū
hú chàn
hú pàn
hú jiā
hú tiān
hú dào
hú qín
hú gǒu
hú lú
hú líng
hú huà
hú dié
hú liū
hú jiā
hú chuǎng
hú shū
hú yán
hú lǔ
hú lè
hú gǒu
hú ér
hú qin
hú suī
hú dì
hú jiāo
hú zhā
hú fěn
hú jī
hú chuáng
hú mào
hú yǔ
hú kǎn
hú chěng
hú lián
hú chái
hú mǔ
hú làng
hú yàn
hú běn
hú zhī
hú qín
hú dí
hú lǔ
hú jiǎo
hú bǐng
hú yáng
hú lōu
hú cáo
hú má
hú yuè
hú dòng
hú nòng
hú zī
hú jiáo
hú qìn
hú tu
hú sēng
hú chě
hú zuò
hú tī
hú cháng
hú qìn
hú jié
hú wéi
hú kǎo
hú píng
hú yàn
hú lài
hú lú
hú lán
hú chuī
hú tòng
hú luàn
hú rán
hú tán
hú shū
hú shòu
hú dǎo
hú hú
hú mò
hú chá
hú jiū
hú chě
hú dài
hú yǐ
hú lái
hú yùn
hú chá
hú yuè
hú suàn
hú bù
hú bài
hú měng
hú yún
hú dòu
hú lù
hú yǎn
hú lí
hú tóu
hú yōng
hú nǎi
hú chǎn
hú bù
hú xǐ
hú shǔ
hú qí
hú cháo
hú shí
hú níng
hú dà
hú zi
hú qì
hú suī
hú bái
hú yí
hú qù
hú sūn
hú piào
hú fēng
hú lún
hú chuài
hú sān
hú bō
hú xiān
hú tòng
hú yè
hú gǔ
hú nú
hú jiǎo
hú shān
hú niǎn
hú chán
hú cāi
hú lūn
hú shéng
hú hé
hú fēng
hú fēi
hú qìn
hú qiāng
hú guā
hú lǎo
hú chá
hú lóng
hú tóng
hú huā
hú mǎ
hú zōu
hú dǐ
hú hǒng
hú dá
hú chuáng
hú qiāo
hú shào
hú bì
hú xíng
hú sāi
hú lu
hú guǐ
hú lù
hú jī
hú diào
hú gōng
hú chōu
hú xì
hú lí
hú táo
hú fēn
hú lù
hú zhōu
hú yí
hú lù
hú gǎo
hú xū
hú lái
hú lù
hú zuò
hú chú
hú shuō
hú rán
hú zhěng
hú hùn
hú chén
hú shì
hú nào
hú wú
hú kè
hú rén
hú yán
hú fú
hú shā
hú chòu
hú yuàn
hú rán
⒈ 同“鬍茬”。
引萧军《五月的矿山》第二章：“他对这位同志那张长长的、轮廓分明、眉骨崚起、有着一双深陷的三角形的小眼睛、两条黑直眉毛、一个长鼻子和半脸短短黑胡碴的脸像，凝定地望着。”
胡hú(1)（名）古代泛称北方和西方的少数民族：～人。(2)（形）古代称来自北方和西方少数民族的（东西）；也泛指来自国外的（东西）：～琴｜～桃｜～椒。(3)姓。(4)（副）表示随意乱来：～闹｜～说。(5)（代）〈书〉疑问词；为什么；何故：～不归？(6)（名）胡子：～须。
碴读音：chá[ chá ]1. 〔碴儿〕ａ．小碎块，如“冰碴碴”；ｂ．器物上的破口，如：“碗碴碴”；ｃ．嫌隙，引起双方争执的事由，如“他总想找碴碴”；ｄ．指提到的事情或人家刚说完的话，如“话碴碴”、“接碴碴”。
2. 碎片刺破皮肉：手让玻璃碴破了。