hú tóu
hú qin
hú yè
hú chuī
hú jiǎo
hú wéi
hú chòu
hú sān
hú gǎo
hú fú
hú sūn
hú chuǎng
hú yǎn
hú chěng
hú dǐ
hú yàn
hú zōu
hú mò
hú lù
hú jiáo
hú tán
hú qìn
hú yuán
hú dòu
hú dié
hú jiǎ
hú lǎo
hú piào
hú chá
hú rán
hú qí
hú tòng
hú yōng
hú suī
hú chě
hú rén
hú chá
hú xíng
hú jiū
hú nòng
hú lù
hú nào
hú fěn
hú chuáng
hú lóng
hú chú
hú shéng
hú lūn
hú hé
hú qìn
hú làng
hú tiān
hú jī
hú tī
hú zhōu
hú fēi
hú xiān
hú chuài
hú dí
hú huà
hú fēng
hú nǎi
hú hú
hú lí
hú lán
hú guǐ
hú lái
hú qì
hú gōng
hú bài
hú líng
hú tòng
hú jiǎo
hú huā
hú dié
hú dì
hú yún
hú sāi
hú hùn
hú shū
hú rán
hú gǒu
hú chái
hú běn
hú chá
hú píng
hú ér
hú qiāng
hú zuò
hú zhōu
hú cháo
hú zi
hú yán
hú táo
hú jiāo
hú yuàn
hú wú
hú guì
hú yàn
hú tu
hú rán
hú shū
hú chén
hú dào
hú mǔ
hú bù
hú bù
hú qìn
hú zhā
hú lù
hú lún
hú zuò
hú mào
hú shòu
hú lè
hú fú
hú zī
hú dà
hú lù
hú yáng
hú qù
hú ná
hú xīng
hú chàn
hú dài
hú jié
hú fēn
hú liū
hú lái
hú měng
hú shān
hú kǎo
hú kǎn
hú lù
hú bái
hú chōu
hú shì
hú shǔ
hú cāi
hú shuō
hú shā
hú lài
hú luàn
hú diào
hú tū
hú jiā
hú yuè
hú má
hú kè
hú lián
hú níng
hú lǔ
hú guā
hú mò
hú cái
hú zhěng
hú lǔ
hú dǎo
hú gǒu
hú suī
hú yǐ
hú jiā
hú lōu
hú tóng
hú yí
hú zhī
hú cháng
hú pàn
hú lú
hú qín
hú sēng
hú suàn
hú yuè
hú chán
hú shào
hú gǔ
hú bǐng
hú xǐ
hú yán
hú nú
hú xū
hú mǎ
hú qín
hú dá
hú cáo
hú bō
hú yùn
hú hǒng
hú lí
hú fēng
hú cáo
hú dòng
hú chě
hú xì
hú jī
hú lu
hú chuáng
hú qiāo
hú shí
hú chǎn
hú lú
hú yí
hú niǎn
hú bì
hú yǔ
⒈ 随意偷看。
引明汤显祖《紫钗记·堕钗灯影》：“玉天仙去也春光碎，这一双情眼呵，怎禁得许多胡覷？”
清蒲松龄《聊斋志异·瞳人语》：“此芙蓉城七郎子新妇归寧，非同田舍娘子，放教秀才胡覷。”
胡hú(1)（名）古代泛称北方和西方的少数民族：～人。(2)（形）古代称来自北方和西方少数民族的（东西）；也泛指来自国外的（东西）：～琴｜～桃｜～椒。(3)姓。(4)（副）表示随意乱来：～闹｜～说。(5)（代）〈书〉疑问词；为什么；何故：～不归？(6)（名）胡子：～须。
觑读音：qù,qū[ qù ]1. 看，偷看，窥探：觑视。偷觑。小觑（轻视，小看）。面面相觑。