hú chá
hú qìn
hú dié
hú jiǎo
hú fēng
hú líng
hú dié
hú chú
hú suī
hú làng
hú fēng
hú chuáng
hú chòu
hú xíng
hú tiān
hú fú
hú lián
hú zhā
hú cáo
hú chán
hú bái
hú yàn
hú yàn
hú chái
hú shān
hú gōng
hú má
hú qìn
hú tū
hú fēn
hú lóng
hú shì
hú diào
hú kǎo
hú yè
hú níng
hú jiǎo
hú dòu
hú chén
hú tóng
hú chěng
hú lú
hú cáo
hú lūn
hú jié
hú bǐng
hú cāi
hú cháng
hú tī
hú luàn
hú lōu
hú yáng
hú mò
hú bì
hú jī
hú huà
hú lù
hú dǐ
hú lái
hú mǎ
hú yǎn
hú sēng
hú měng
hú jiǎ
hú qin
hú tu
hú chá
hú sān
hú rán
hú nǎi
hú yuán
hú yún
hú yùn
hú lú
hú lù
hú tán
hú shòu
hú suàn
hú rén
hú yí
hú yuè
hú yuàn
hú tòng
hú lu
hú gǔ
hú chōu
hú dǎo
hú hú
hú lù
hú pàn
hú dào
hú lí
hú qí
hú nào
hú suī
hú hé
hú shuō
hú jiū
hú chuài
hú xǐ
hú cháo
hú guǐ
hú bài
hú dí
hú lí
hú qìn
hú liū
hú zhěng
hú yán
hú shéng
hú fēi
hú chě
hú lè
hú dà
hú chuáng
hú qì
hú guā
hú qiāng
hú chuī
hú shā
hú píng
hú yuè
hú bù
hú lǔ
hú xiān
hú dá
hú tóu
hú rán
hú xū
hú qù
hú yōng
hú jiā
hú dài
hú chě
hú yǐ
hú zuò
hú jiáo
hú lún
hú zī
hú bō
hú piào
hú xì
hú fú
hú kǎn
hú táo
hú qín
hú sāi
hú qiāo
hú nòng
hú lái
hú jī
hú lǔ
hú yán
hú gǎo
hú chǎn
hú hùn
hú niǎn
hú cái
hú nú
hú chuǎng
hú shū
hú rán
hú mǔ
hú zi
hú shǔ
hú zhōu
hú ná
hú ér
hú fěn
hú yí
hú dì
hú lù
hú jiāo
hú wéi
hú dòng
hú lài
hú zhī
hú tòng
hú xīng
hú jiā
hú mò
hú mào
hú chàn
hú guì
hú shū
hú chá
hú zhōu
hú lán
hú sūn
hú qín
hú běn
hú gǒu
hú lǎo
hú lù
hú gǒu
hú shí
hú wú
hú zōu
hú zuò
hú bù
hú huā
hú yǔ
hú kè
hú shào
hú hǒng
⒈ 方言。困苦地胡乱对付。
引丁玲《太阳照在桑干河上》五：“黑妮五岁上死了父亲，娘跟着她胡揪过了两年，地土少，呕气，又没个儿子，守不住，只好嫁人。”
胡hú(1)（名）古代泛称北方和西方的少数民族：～人。(2)（形）古代称来自北方和西方少数民族的（东西）；也泛指来自国外的（东西）：～琴｜～桃｜～椒。(3)姓。(4)（副）表示随意乱来：～闹｜～说。(5)（代）〈书〉疑问词；为什么；何故：～不归？(6)（名）胡子：～须。
揪读音：jiū揪jiū（动）紧紧地抓；抓住并拉：～着绳子往上爬｜把他～过来。