hú yǐ
hú dào
hú chái
hú tū
hú lǔ
hú kǎn
hú tóng
hú hǒng
hú zhī
hú nòng
hú shéng
hú nǎi
hú lián
hú jiāo
hú qín
hú bài
hú cáo
hú guā
hú yán
hú jiǎo
hú qìn
hú yuàn
hú bù
hú sūn
hú shì
hú zhōu
hú gōng
hú shǔ
hú ér
hú zhā
hú làng
hú pàn
hú tán
hú lú
hú chuài
hú má
hú xīng
hú mǔ
hú fēng
hú jiǎ
hú huā
hú yè
hú zhěng
hú gǎo
hú dòu
hú níng
hú yùn
hú lù
hú píng
hú chuǎng
hú jiū
hú rén
hú chōu
hú rán
hú lóng
hú hú
hú dǐ
hú dá
hú kè
hú liū
hú yán
hú lún
hú lài
hú guǐ
hú shí
hú yǎn
hú qì
hú fēn
hú cáo
hú hùn
hú lù
hú líng
hú lù
hú fēi
hú chá
hú gǒu
hú suī
hú shān
hú zōu
hú tī
hú chuáng
hú mò
hú ná
hú gǒu
hú dí
hú bái
hú nào
hú niǎn
hú yuè
hú qin
hú qiāo
hú lūn
hú yōng
hú chěng
hú zhōu
hú sēng
hú jiā
hú chán
hú xíng
hú fú
hú dà
hú zī
hú yáng
hú chǎn
hú zi
hú lè
hú lǔ
hú suī
hú hé
hú shào
hú yàn
hú tóu
hú tiān
hú chén
hú kǎo
hú tòng
hú chòu
hú sāi
hú xì
hú chuī
hú qí
hú lí
hú chuáng
hú shā
hú lái
hú dié
hú luàn
hú dòng
hú lǎo
hú lù
hú jī
hú lái
hú bō
hú cháo
hú shū
hú xū
hú lu
hú shū
hú xǐ
hú mò
hú qìn
hú yí
hú lù
hú yuán
hú jié
hú jī
hú gǔ
hú běn
hú dì
hú táo
hú yǔ
hú shòu
hú tu
hú cāi
hú mǎ
hú chě
hú yún
hú jiáo
hú nú
hú qín
hú qìn
hú qiāng
hú tòng
hú piào
hú dǎo
hú mào
hú fú
hú lán
hú qù
hú dié
hú lí
hú yí
hú fěn
hú cái
hú chú
hú zuò
hú rán
hú yuè
hú rán
hú dài
hú sān
hú bì
hú bǐng
hú lú
hú jiā
hú fēng
hú měng
hú xiān
hú chá
hú suàn
hú wéi
hú lōu
hú shuō
hú chá
hú chě
hú huà
hú diào
hú cháng
hú chàn
hú wú
hú bù
hú jiǎo
hú zuò
hú guì
hú yàn
luò mào
qiú mào
diāo mào
zhān mào
é mào
bái mào
fēng mào
biàn mào
duǎn mào
xiǎo mào
cuì mào
dào mào
chuī mào
guān mào
dǐng mào
huáng mào
cái mào
cháo mào
wéi mào
bó mào
tóng mào
wū mào
huǒ mào
tuō mào
nuǎn mào
jiǎo mào
táng mào
wéi mào
jīn mào
qià mào
zào mào
guān mào
qún mào
yù mào
dīng mào
xuě mào
zhāi mào
shuì mào
zōng mào
ruò mào
dài mào
ruò mào
xí mào
biān mào
zhì mào
cǎo mào
liáng mào
cè mào
jūn mào
shā mào
wēn mào
fēng mào
qún mào
ruǎn mào
shū mào
shān mào
yǔ mào
bǐ mào
gāo mào
shā mào
zuì mào
yīng mào
pò mào
yóu mào
zōng mào
hú mào
miè mào
lǐ mào
wěi mào
⒈ 唐代妇女骑马外出时所著不障面之帽。
引《旧唐书·舆服志》：“开元初，从驾宫人骑马者，皆著胡帽，靚粧露面，无復障蔽。士庶之家，又相倣效，帷帽之制，絶不行用。”
胡hú(1)（名）古代泛称北方和西方的少数民族：～人。(2)（形）古代称来自北方和西方少数民族的（东西）；也泛指来自国外的（东西）：～琴｜～桃｜～椒。(3)姓。(4)（副）表示随意乱来：～闹｜～说。(5)（代）〈书〉疑问词；为什么；何故：～不归？(6)（名）胡子：～须。
帽读音：mào帽mào(1)（名）帽子：呢～｜箬～｜草～。(2)（名）（～儿）罩或套在器物上头；作用或形状像帽子的东西：笔～儿｜螺丝～儿｜笼屉～儿。