hú ér
hú sāi
hú kǎn
hú lí
hú shào
hú chá
hú mò
hú xíng
hú qìn
hú chú
hú shān
hú shǔ
hú pàn
hú dào
hú qiāo
hú shí
hú qín
hú lù
hú tu
hú jī
hú gǎo
hú lōu
hú lè
hú shì
hú qí
hú huà
hú tòng
hú guì
hú jiā
hú chuī
hú chōu
hú suī
hú yán
hú cáo
hú yǔ
hú làng
hú chuǎng
hú yí
hú shū
hú lù
hú xiān
hú xīng
hú yōng
hú chàn
hú lú
hú qì
hú shū
hú lài
hú bǐng
hú wéi
hú cái
hú shā
hú chén
hú tóng
hú chòu
hú bái
hú lù
hú ná
hú nào
hú jiǎo
hú shòu
hú hé
hú tī
hú qiāng
hú táo
hú tòng
hú guǐ
hú dié
hú lu
hú lǎo
hú dòu
hú zhōu
hú píng
hú lái
hú chě
hú dí
hú niǎn
hú níng
hú chǎn
hú bù
hú yuè
hú tóu
hú bì
hú jiāo
hú shuō
hú zuò
hú lián
hú chěng
hú dòng
hú fú
hú jiǎ
hú xǐ
hú yuàn
hú běn
hú lún
hú jiā
hú hú
hú hùn
hú mò
hú jiáo
hú lí
hú zuò
hú yè
hú chá
hú dì
hú dài
hú dié
hú cháng
hú lái
hú nǎi
hú gōng
hú mǔ
hú bài
hú yán
hú gǒu
hú sān
hú rán
hú yáng
hú qin
hú má
hú kǎo
hú tán
hú chái
hú jī
hú xì
hú nú
hú fēi
hú guā
hú rán
hú kè
hú dǎo
hú fěn
hú zhěng
hú dá
hú shéng
hú wú
hú luàn
hú zhī
hú měng
hú bō
hú lán
hú yǎn
hú qìn
hú mào
hú yuán
hú zī
hú lù
hú huā
hú hǒng
hú qín
hú tū
hú cháo
hú fú
hú dà
hú bù
hú sēng
hú gǔ
hú rén
hú lǔ
hú zhōu
hú lù
hú yuè
hú chě
hú jiū
hú liū
hú suī
hú líng
hú tiān
hú jiǎo
hú lūn
hú chuáng
hú yún
hú lú
hú nòng
hú piào
hú fēng
hú rán
hú suàn
hú zhā
hú chán
hú yàn
hú zōu
hú lǔ
hú qìn
hú yùn
hú zi
hú chuáng
hú yàn
hú diào
hú qù
hú yǐ
hú fēng
hú lóng
hú xū
hú chá
hú dǐ
hú yí
hú gǒu
hú fēn
hú sūn
hú mǎ
hú cāi
hú chuài
hú jié
hú cáo
mò bù
hǎo bù
liǎo bù
shàn bù
yǎ bú
xū bù
dé bù
zhēng bù
fēi bù
bái bù
shí bù
fū bù
zài bu
hòu bù
yǐ bù
zé bú
wú bù
pà bù
hú bù
qǐ bù
jué bù
jué bù
hé bù
kě bù
yào bù
gǎn bù
cóng bù
hé bù
xiǎn bù
rán bù
mú bú
zhāo bù
è bù
bā bù
zāng bù
ruò bù
yǐ bù
néng bù
zhē bù
yá bù
⒈ 何不。
引《诗·鄘风·相鼠》：“人而无礼，胡不遄死？”
《诗·唐风·杕杜》：“嗟行之人，胡不比焉？人无兄弟，胡不佽焉？”
《史记·张耳陈馀列传》：“苟必信，胡不赴秦军俱死？”
《汉书·韦贤传》：“黄髮不近，胡不时监？”
胡hú(1)（名）古代泛称北方和西方的少数民族：～人。(2)（形）古代称来自北方和西方少数民族的（东西）；也泛指来自国外的（东西）：～琴｜～桃｜～椒。(3)姓。(4)（副）表示随意乱来：～闹｜～说。(5)（代）〈书〉疑问词；为什么；何故：～不归？(6)（名）胡子：～须。
不读音：bù[ bù ]
1. 副词。
2. 用在动词、形容词和其它词前面表示否定或加在名词或名词性语素前面，构成形容词：不去。不多。不法。不料。不材（才能平庸，常用作自谦）。不刊（无须修改，不可磨灭）。不学无术。不速之客。
3. 单用，做否定性的回答：不，我不知道。
4. 用在句末表疑问：他现在身体好不？